معماری مسجد جامع قرطبه و سامرا و قیروان
معماری در کشور اسپانیا
 
معماری مسجد جامع قرطبه و سامرا و قیروان
بخشی از مطالب:
 
 
مسجد جامع قرطبه یا مزکیتا، واقع در اندلس یا اسپانیای امروزی است. ساخت بنای این مسجد تقریباً دو قرن و نیم به طول انجامید. نام قدیم این مسجد «جامع حضرة» بود. در زمان عبدالرحمن خلیفهٔ اموی اندلس، این مسجد ۱۱ رواق داشت. 
معماری مساجد اسپانیا در دوران اسلامی، نمایشی از بهره گیری نقشه ی مساجد عربی در سوریه است. یعنی حیاطی کم عمق و شبستانی عمیق با ستون های متعدد در جهات گوناگون سقف های شیبدار که سه سمت حیاط رادورمیزند.
 
از دیگر ویژگی های معماری اسلامی اسپانیا، وجود قوس های دالبری “شبدری” و استفاده از عناصر تزیینی گوناگون به میزان بسیار زیاد است. مقرنس ها ی آویخته و گچ بری های پر کار در بیش تر بنا های این دوره به چشم می خورد. از بنا های مهم اسپانیای اسلامی می توان به«مسجد قرطبه»(کوردوا) و «کاخ الحمرا»اشاره کرد.
قرطبه
 
شهری در منطقه اَندَلُس در جنوب اسپانیا و پایتخت شهرستان کوردوبا در اسپانیا است.«قرطبه» یکی از شهر های معروف «اندلس» (اسپانیا) و پایتخت حکومت امویان در اندلس بود. از این شهر همواره به عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز تمدن و فرهنگ اسلامی یاد می‌شود. مسلمانان در این شهر مسجدهای بزرگی را بنا کردند که مهم‌ ترین آن مسجد قرطبه در همین شهر بود.این شهر همچنین یکی از مراکز صنایع چرم‌ سازی، کاغذ سازی، روغن کشی، و مواد شیمیایی بوده‌ است.
مسجد جامع قرطبه
 
مسجد جامع قرطبه: مسجد جامع شهر کوردوا در اسپانیا در سال ۱۷۰ هـ.ق (۷۸میلادی) توسط “عبدل الرحمن اول” ساخته شد و پس از تصرف مجدد شهر کوردوا به وسیله ی اسپانیایی ها در سال ۶۳۴ هـ.ق به صورت کلیسا مورد استفاده قرار گرفت.
 
نقشه ساختمانی آن، نوع ساده شده ی”مسجد متوکل” بود و دارای حیاط های ساختمانی رو به قبله می باشد.
مسجد کوردوبا
 
مسجد کوردوبا یکی از بزرگترین آثار به جای مانده از دوران تمدن اسلامی در اندلس به شمار می رود که توسط چهار تن از خلفای بنی امیه با صد ها ستون بلند دارای آرک و نقش و نگار حنایی رنگ معماری اسلامی به عنوان محلی برای نیایش و اجتماعات مسلمانان بنا شده است.
ساخت این مسجد که بیش از ‪ ۲۴‬هزار متر مربع مساحت دارد، به دستور “عبدالرحمان اول” نخستین خلیفه مسلمانان در کوردوبا (قرطبه) در سال ‪۷۵۸‬ میلادی آغاز شد و پس از ‪ ۲۲۹‬سال، در سال ‪ ۹۸۷‬میلادی در دوران خلافت “المنصور” به پایان رسید.