مقدمه :

استفاده از قطارهای سریع السیر در داخل شهر یک اشتباه است. چون قطار سریع السیر شهری فقط برای حمل و نقل بین شهر و حومه مناسب است. به همین جهت در کنار قطار سریع السیر شهری استفاده از سیستم تیراموا برای حمل و نقل داخل شهر نیز ضروری است.این سیستم در واقع ستون فقرات شبکه حمل و نقل داخل شهر را تشکیل می دهد.

آشنایی با تاریخچه تراموا :

 

واگن برقی یا تراموا (به زبان فرانسوی) یک واگن است که می تواند با اشغال کمترین جا از روی راه آهن خود در خیابان ها حرکت کند. واگن برقی می تواند درون شهری و بین شهری باشد. واگن های برقی معمولا سبک تر و کوتاه تر از قطارهای معمولی و متروها هستند. همچنین تفاوت هایی میان این وسایل حمل و نقل عمومی نیز وجود دارد. برخی واگن های برقی ممکن است که از روی راه آهن معمولی حرکت کنند (مانند تراموا-قطار) همچنین ممکن است بتوانند از روی راه آهن مترو و قطار سبک حرکت کنند؛ واگن های برقی برای حمل مسافر و بار طراحی شده اند. امروزه بیشتر ترامواها بوسیله پانتوگراف از برق استفاده می کنند؛ اگر لازم باشد، این واگن ها ممکن است از دستگاه های قدرت زیادی استفاده کنند. دیگر گونه های تراموا هستند که سوخت دیزل به کار می برند و بیشتر از آنها در مسیرهای بین شهر و روستاها استفاده می گردد؛ گونه هایی نیز وجود دارند که توسط بنزین ، گاز ، اسب و قاطر حرکت می کنند.

اولین تراموا در ولز انگلستان در راه آهن در سال ۱۸۰۷ به کار گرفته شد که ابتدا توسط اسب و سپس توسط موتور بخار و الکتریکی رانده می شد. اولین واگن خیابانی ه بنام واگن های اسبی در آمریکای شمالی نامیده می شدند برای سوار و پیاده کردن مسافران در مسیرهای ویژه به کار گرفته می شدند. این ترامواها راه آهن هایی بودند که معمولا توسط اسب و گاهی مواقع توسط قاطر کشانده می شدند و معمولا دو واگن داشتند. بعضی مواقع از حیوانات دیگر و حتی از انسان در مواقع ضروری جهت کشاندن آنها استفاده می گردید..

 

ولین خط واگن خیابانی توسط یک ایرلندی-امریکایی بنام John Stephenson در نیویورک بنام “خط خیابان چهارم” در سال ۱۸۳۲ به کار افتاد. بعد از آن در سال ۱۸۳۵ در نیواورلین در ایالت لوئیزیانا شبکه تراموایی احداث گردید که به ادعای شورای مهندسین مکانیک امریکا قدیمی ترین خط آهن خیابانی است که بطور پیوسته  تاکنون کار نموده است.

این نوع وسیله نقلیه عمومی با استفاده از ریل های تازه ابداع شده آهنی یا فولادی که در سطح خیابان نصب میشوند تراموا نامیده می شدند. این وسیله جایگزین درشکه هایی که در مسیرهای مشخص مسافران را جابجا می کردند شدند. واگن های اسبی بر روی خط آهن نسبت به درشکه ها بر روی خیابان به دلیل کاهش مقاومت اصطکاکی غلطکی چرخ های فلزی بر روی ریل های آهنی یا فولادی اجازه دادند تا حیوانات بار بیشتری را برای همان مقدار تلاش حمل کنند و همچنین مسافرت آرامتری حاصل می گردید. واگن های خیابانی کشیده شده توسط اسب بر روی ریل آهنی ترکیبی از قیمت پائین، انعطاف و سلامت حیوانات را با بازدهی بالاتر، مسافرتی نرمتر و قابلیت استفاده در هر وضعیت آب و هوایی را بوجود آوردند.

تراموا از سیستم های رایج حمل و نقل عمومی شهری همگانی شهرهای کوچک و متوسط محسوب می شود که با استفاده از انرژی الکتریکی روی یک مسیر ریلی حرکت می نماید. قطارهای ۱ تا ۳ واگن این سیستم، در مسیر خود مسافران را در ایستگاه های مشخص سوار و پیاده می کنند...............................

به علت خصوصیات ویژه این سیستم از جمله سهولت دسترسی، ایمنی و راحتی، این سیستم ریلی جذابیت خاصی بین برنامه ریزان حمل و نقل شهری و مردم داشته و از لحاظ سادگی تکنولوژی، اجراء اداره و هزینه کمتر احداث و بهره بردار ی نسبت به سایر سیستم های ریلی مورد توجه بوده و می باشد. همچنین انعطاف پذیری تراموا مشابه سیستم اتوبوس شهری و و سایل نقلیه موتوری و شخصی بوده و از سیستم هایی است که مسئولین و مجریان شهری از آن استقبال نموده و بیش از هر سیستم دیگر ریلی در شهرهای دنیا از آن استفاده شده است.

وجه اختلاف تراموا با سیستم قطار سبک شهری استفاده مشترک آن به همراه وسائط نقلیه موتوری از سطح معابر شهری و عدم نیاز به اختصاص معابر اختصاصی و غیر همسطح جهت تردد می باشد. همچنین تکنولوژی این سیستم حمل و نقل ریلی در مقایسه با سیستم های مدرن قطار سبک شهری(ل ر ت)، ، از پیچیدگی کمتری برخوردار بوده و به راحتی قابل دستیابی است. قطارهای تراموا روی ریل هایی که در بستر خیابانها...............

مطالب مرتبط در این زمینه
تراموا یا واگن برقی نوعی واگن است که بر روی ریل‌هایی که در خیابان قرار داده شده حرکت می‌کند. تراموا هم می‌تواند درون شهری و هم بین شهری باشد. واگن‌های برقی معمولاً سبک‌تر و کوتاه‌تر از قطارهای معمولی و متروها هستند. البته مرز دقیقی میان تراموا و قطارهای عادی وجود ندارد و برخی ترامواها ممکن است که از روی راه‌آهن معمولی هم حرکت کنند (مانند تراموا-قطار) همچنین ممکن است بتوانند از روی راه‌آهن مترو و ریل‌های سبک نیز حرکت کنند؛ واگن‌های برقی برای حمل مسافر و به ندرت برای حمل بار طراحی شده‌اند.

امروزه بیشتر ترامواها بوسیله پانتوگراف از برق استفاده می‌کنند؛ اگر لازم باشد، این ترامواها ممکن است از دستگاه‌های قدرت زیادی استفاده کنند. دیگر گونه‌های تراموا هستند که سوخت دیزل بکار می‌برند و بیشتر از آنها در مسیرهای بین شهر و روستاها استفاده می‌گردد؛ گونه‌هایی نیز وجود دارند که توسط بنزین، گاز، اسب و قاطر حرکت می‌کنند. نخستین انواع تراموا با استفاده از حیوانات باری به حرکت درمی‌آمدند. اولین تراموا که در سال ۱۸۰۷ در بریتانیا آغاز به کار کرد ابتدا از اسب برای کشیدن واگن بهره می‌برد اما چندی بعد اسب‌ها با موتور بخار و بعداً با موتور برقی جایگزین شدند.[۱]